Zarządzenie Wójta Gminy Zębowice  w sprawie przeprowadzenia deratyzacji >>> TUTAJ

     Pasowanie na czytelnika to oficjalne przyjęcie uczniów do grona czytelników biblioteki. Głównym celem uroczystości jest  zachęcenie najmłodszych uczniów do korzystania z biblioteki szkolnej, wypożyczania książek oraz nieustannego rozwijania umiejętności czytania.

     W bieżącym roku szkolnym w naszej szkole odbyło się ono po raz drugi.

     25 lutego do grona czytelników oficjalnie przyjęliśmy tym razem  uczniów klas pierwszych. Spora grupa uczniów tych klas odwiedza bibliotekę systematycznie od września. Mieli oni już możliwość zapoznania  się z księgozbiorem przeznaczonym dla najmłodszych czytelników, regulaminem biblioteki oraz sposobem wypożyczania książek również w okresie pandemii.

       Podczas tej niezwykłej uroczystości przygotowanej przez starszych kolegów                   z klasy drugiej, pod czujnym okiem Pani Elżbiety Pyka, dzieci dowiedziały się dlaczego warto czytać książki i jak je szanować. Zanim  pierwszoklasiści  złożyli przyrzeczenie musieli wykazać się znajomością bajek i bajkowych postaci, z czym poradzili sobie na szóstkę,  oraz z prośbami książki.  

     Po bajkowym wprowadzeniu, skupione i poważne uroczycie przyrzekły, że będą kochać i szanować książki, korzystać z ich mądrości i sumiennie wypełniać obowiązki czytelnika. Po przyrzeczeniu nastąpiło uroczyste pasowanie na czytelnika, wręczenie pamiątkowych książek pt. „Książką Połączeni, czyli uczymy się czytać  razem” ufundowanych przez  Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach kampanii „ Mała książka – wielki człowiek” dyplomów ufundowanych przez  szkolną Radę Rodziców. Mali czytelnicy otrzymali również pamiątkowe zakładki do książki. 

     Spotkanie przebiegło w miłej i przyjaznej atmosferze. Po takim wspólnym spotkaniu biblioteka kojarzyła się będzie najmłodszym uczniom z miejscem bezpiecznym, przyjaznym  i radosnym, gdzie uczniowie są zawsze mile widziani.

     Rodzice również włączyli się w uświetnienie tego ważnego dla ich pociech wydarzenia przygotowując słodki poczęstunek.

Za pomoc w przygotowanie uroczystości serdecznie dziękuję wspomnianym wyżej Pani Elżbiecie Pyka oraz  uczniom klasy II a, Paniom: Gabrieli Langosz, Zofii Laskowskiej – Qach, Joannie Kowolik, Annie Ozimek ,odbywającej w szkole praktykę, Renacie Kaczmarek oraz Panu Norbretowi Michalczykowi.

Katarzyna Przybyszewska   

GALERIA ZDJĘĆ >>> Zobacz

 Żołnierzami Wyklętymi nazywamy  polskich żołnierzy podziemia niepodległościowego , którzy pod koniec II wojny światowej oraz po jej zakończeniu  sprzeciwiali się podporządkowaniu kraju  Związkowi Socjalistycznych Republik Radzieckich.  Żołnierze Wyklęci uważali Armię Czerwoną  za nowego agresora           i okupanta. Zajęcie Polski przez wojska radzieckie  i włączenie połowy jej terytorium do ZSRR sprawiło, że dziesiątki tysięcy żołnierzy nie złożyło broni. Gotowi byli kontynuować walkę o odzyskanie niepodległości, wypełnić złożoną przysięgę. Toczyli, więc walkę z radzieckimi służbami bezpieczeństwa, obecnymi na terenie Polski oraz z organizacjami podległymi polskim władzom komunistycznym. Większość ich akcji była wymierzona przeciw  Urzędowi Bezpieczeństwa, Korpusowi Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Milicji Obywatelskiej. 

Liczbę wszystkich  Żołnierzy Wyklętych w 1945 r. szacuje się na 120 - 180  tysięcy. Skupieni byli w wielu, często niezależnych od siebie organizacjach Jednak większość z nich przestała istnieć po roku 1947, kiedy okazało się, że Wielka Brytania i USA uznały narzuconą Polsce władzę komunistyczną. W tym momencie przekreślona została nadzieja na pomoc ze strony państw Zachodu. Wielu żołnierzy złożyło wtedy  broń i poddało się władzy komunistycznej. Tylko nieliczni w dalszym ciągu kontynuowali opór. Ostatnim żołnierzem podziemia niepodległościowego był Józef Franczak pseudonim „Lalek”, który poległ w walce w  1963r.

Żołnierzy Wyklętych dotknęły ogromne prześladowania. W walkach podziemia   z władzą zginęło około 9 tys. osób. Kilka tysięcy zostało zamordowanych na podstawie wyroków komunistycznych sądów lub  zmarło w więzieniach.

W okresie istnienia Polski Ludowej (1944-1989 r.) żołnierze ci  spotykali się        z  wymierzoną przeciw nim   propagandą władzy, która nazywała ich „bandami reakcyjnego podziemia” i „wrogami ludu”, a pamięć o nich była z premedytacją fałszowana. Należne  miejsce w historii przyznano im dopiero w roku 2011, kiedy Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił 1 marca Narodowym Dniem Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”.